Samu't sari sa LRT1: Kililing

Andami kong experience sa LRT at MRT. Mga reklamo at away ng mga pasahero, mga naipit sa pinto,ingay ng mga officemates at classmates,dukutan, at kung anu-ano pa.

I was on my usual LRT ride one night on my way home.Pagdating sa Vito Cruz station,may mag-asawa at isang lady friend nila ang pumasok at pumwesto sa likuran ko.They were having conversation and since they were just behind me, I cant help but eavesdrop on their kwentuhan.

Lady1: E di ba,naoperahan na nun si kuya?Nagsimula lang yun nahirapan siyang lumakad.. Tapos yun na.. Parang may problema sa muscles nya hanggang pati kamay nya nahirapan ng ikilos.

Lady2: A ganun?

Lady 1: Oo..naka- 80 thousand kami nun sa ospital..e kelan pa yun?1994 pa.

Lady2: Ang hirap 'no?Ang laki ng gastos...

Lady1: E after 2 years,ung Ate ko naman ko naman nagkaganun din!Inabot na ng 120 (thousand)!

Lady2: Naku nasa lahi nyo pala yan..Kami goiter at appendicitis..Di bale ng mahirap tayo,wag lang nagkakasakit..Wala tayong pambayad sa hospital!

Lady1: Oo nga..Pero OK na yang ganyang sakit kesa naman may 'kililing' ka.

Lady2: Hahaha! Korek ka dyan! Ang kililing mahirap gamutin kahit may pera ka..Hahaha!

Ako: (Smiling)

Lady1: Ako nga kaya nung nakaraan nagsimula na ring sumakit mga paa ko..Nahihirapan na akong humakbang..

Lady2: E kasi nasa lahi nyo na yan e..

Lady1: E yun,paa pa lang..pano kung pati na kamay saka buong katawan..Tapos ma-tigok na!Wala akong perang pampagamot!

Lady2: Wag ka mag-isip ng ganyan..Pag ganyan ka e baka may kililing ka na din..hahaha!

Ako: (Natatawa by myself)

Lady2: Sabi nga e,habang may buhay, may pag-asa..

I have to encode this kwento sa phone ko habang nagku-kwentuhan sila.. Naaliw naman ako sa kabaliwan ng dalawang babaeng yan..